أَزَف (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
أَزَف (مفرداتنهجالبلاغه)
مقالات مرتبط:
ازف (مفرداتقرآن)
،
آزِفَة (لغاتقرآن)
.
أَزَف
(به فتح الف و زاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه
به معنای نزدیک شدن است.
در بیان
امیرالمؤمنین (علیهالسلام)
، به معنای نزدیک بودن روز واپسین به کار رفته است.
از این مادّه دو مورد در «نهجالبلاغه» یافت شده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای أَزَف
۲ - کاربردها
۲.۱ -
أَزِفَ
- خطبه ۸۲ (قربِ قیامت)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای أَزَف
[
ویرایش
]
أَزَف
(بر
وزن
شرف
) به معنای نزدیک شدن است.
[۱]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۵.
[۲]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۳.
«
أَزِفَ الرَّجُلُ أَزفاً : اِقتَرَبَ.
»
[۳]
زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بیتا.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یکی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
أَزِفَ
- خطبه ۸۲ (قربِ قیامت)
در رابطه با
قیامت
فرموده است:
«حَتَّى إِذا تَصَرَّمَتِ الاُْمورُ، وَ تَقَضَّتِ الدُّهورُ، وَ
أَزِفَ
النُّشورُ، أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرائِحِ الْقُبورِ.»
[۴]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۴۶، خطبه ۸۲.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۳۱، خطبه ۸۱.
[۶]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه ۸۳.
«تا چون کارها گذشت و روزگارها منقضی گردید و
قیامت
نزدیک شد،
خداوند
مردم را از ضریحهای
قبر
خارج خواهد فرمود.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۱، خطبه ۸۳.
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۱۳.
(شرحهای خطبه:
[۹]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۱۳.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۳۶۰.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۵، ص۳۶۱.
[۱۲]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۴۹.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این کلمه در نهج البلاغه دو بار به کار رفته است.
[۱۳]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۳۹، خطبه ۱۹۰.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۵.
۲.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۳.
۳.
↑
زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بیتا.
۴.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۴۶، خطبه ۸۲.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۳۱، خطبه ۸۱.
۶.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه ۸۳.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۱، خطبه ۸۳.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۱۳.
۹.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۱۳.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۳۶۰.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۵، ص۳۶۱.
۱۲.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۴۹.
۱۳.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۳۹، خطبه ۱۹۰.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ازف»، ص۴۶.
ردههای این صفحه :
قیامت
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 82 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری