• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَجْل‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: اجل (ابهام‌زدایی).


أَجْل‌ (به فتح الف و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای علت و سبب است.
در قرآن کریم فقط یک‌بار آمده است.



أَجْل‌ (بر وزن عقل) به معنای سبب و علت است.
ارباب لغت اصل آن‌را به معنی جنایت نوشته‌اند.
در اقرب الموارد گوید: این کلمه ابتدا در تعلیل جنایت سپس در مطلق تعلیل استعمال شده است.
در نهایه گوید: در همزه آن فتح و کسر هر دو صحیح است.



به موردی از أَجْل‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَجْلِ‌ (آیه ۳۲ سوره مائده)

(«مِنْ‌ اَجْلِ‌ ذلِکَ کَتَبْنا عَلی‌ بَنِی اِسْرائِیلَ»)
«به سبب آن قتل بر بنی اسرائیل چنین نوشتیم.»



این واژه در قرآن مجید فقط یک‌بار آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۶۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۰۴.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۰۴.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۴۴.    
۷. ابن اثیر، مجدالدین، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج، ص.    
۸. مائده/سوره۵، آیه۳۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۱۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۱۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۲۱.    
۱۳. مائده/سوره۵، آیه۳۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اجل»، ج۱، ص۳۳.    






جعبه ابزار