• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آثِم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: آثِم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: اثم (مفردات‌قرآن)، إِثْم (لغات‌قرآن)، اثم.


آثِم (بر وزن فاعل) از مفردات نهج البلاغه به معنای شخص گناهکار است.


آثِم به معنای شخص گناهکار است.
[۱] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰    


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - آثِماً - خطبه ۸۳ (درباره عمرو بن عاص)

آثم در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، به فرد گناهکار، اطلاق می‌شود چرا که دربارۀ عمرو بن عاص فرموده است:
«عَجَباً لاِبْنِ النّابِغَةِ... لَقَدْ قالَ باطِلاً، وَ نَطَقَ آثِماً.»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۶۴، خطبه ۸۳.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۴۵، خطبه ۸۲.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۵، خطبه ۸۴.    

یعنی «تعجّب از پسر زن زناکار ... حقا که باطل گفته و گناه‌کارانه دهان به سخن باز کرده است.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۱، خطبه ۸۴.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۴۶۴.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۷۶.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۸۰.    
)
این موضوع، آن وقتی بود که ابن عاص به اهل شام می‌گفت علی بن ابی طالب اهل شوخی و سبکی و ... است.


از مادّه اثم مواردی متعدد در «نهج‌البلاغه» یافت می‌شود.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۴۶.    
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۲، نامه ۵۳.    


۱. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۶۴، خطبه ۸۳.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۴۵، خطبه ۸۲.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۵، خطبه ۸۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۱، خطبه ۸۴.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۴۶۴.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۷۶.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۸۰.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۴۶.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۲، نامه ۵۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آثم»، ص۲۶.    


رده‌های این صفحه : مباحث اخلاقی | مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 83 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار