مفلس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُفَلَّس
فقیری است که رفته باشد خوب‌های
مالش و باقی مانده باشد فلوس‌های او یعنی پول‌های خرد و ریزه که به
فارسی آن را
پشیز گویند.
و یا مفلس کسی است که
دراهم او تبدیل به
فلوس شده باشد، یا به‌جایی رسیده باشد که حتی فلوس هم نداشته باشد.
و به عبارت دیگر مفلس در
عرف کسی است که مالی و پولی ندارد که رفع
احتیاج کند.
و در عرف
فقهاء کسی است که
دین وی از مالش بیش‌تر است و دارائیش برای ادای آن کافی نیست.
یا کسی است که
حاکم او را مفلس خواند و از
تصرف در اموال
محجور و
ممنوع نماید.
جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۶۶-۱۶۷.
