‌اشمام

اشاره کردن به حرکت ضمّه یا کسره بدون برآمدن آواز آن را اِشمام گویند. عنوان یاد شده به مناسبت در باب صلات به کار رفته است.

اشاره کردن به حرکت ضمّه یا کسره بدون برآمدن آواز آن را اِشمام گویند.

همچنان که ترک اعراب آخر هر فصل از اذان و اقامه مستحب است، ترک اشمام آن نیز ـ که نوعی شائبه اعراب در آن است ـ بنا به تصریح برخی مستحب است.

۱.	↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا.
۲.	↑ عاملی، زین الدین بن علی، روض الجنان فی شرح ارشاد الاذهان، ج۱، ص۱۹۱-۱۹۲.
۳.	↑ عاملی کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۲، ص۱۸۴.