یُلْحِدُونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُلْحِدُونَ: (یُلْحِدُونَ فی آیاتِنَا) «یُلْحِدُونَ» از مادّه
«اِلْحاد» در اصل از
«لحد» (بر وزن عهد) گرفته شده، و به معنای حفره‌ای است که در یک طرف قرار گیرد، و به همین جهت، به حفره‌ای که در یک جانب قبر، قرار گرفته
«لحد» گفته می‌شود، سپس به هر کاری که از حد وسط، به سوی
افراط و
تفریط متمایل شود، «الحاد» گفته‌اند. اطلاق این کلمه بر «
شرک و بت‌پرستی و کفر و بی‌دینی»، نیز به همین مناسبت است.
(إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا أَفَمَن يُلْقَى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ) (كسانى كه
آیات ما را
تحریف مى‌كنند بر ما پوشيده نخواهند بود. آيا كسى كه در آتش افكنده مى‌شود بهتر است يا كسى كه در روز
قیامت با امنيت به عرصه محشر مى‌آيد؟! هر كارى مى‌خواهيد بكنيد، او به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: الحاد به معناى انحراف است و چون كلمه يلحدون و نيز كلمه آياتنا مطلق آمده، شامل همه الحادها مى‌شود، چه الحاد در
آیات تکوینی خدا، از قبيل خورشيد و ماه و غير آن دو، كه
مشرکین آنها را آيات خدا مى‌شمارند و در عين حال آنها را مى‌پرستند و مرتكب انحراف و الحاد مى‌شوند، و چه الحاد در
آیات وحی و
نبوت كه باز مشركين،
قرآن کریم را افتراء بر
خدا و گفتار
پیامبر اسلام دانسته، و يا براى نشنيدنش سر و صداهاى بى‌معنا براه مى‌اندازند. و يا غير مشركين از فرق ضاله آن را از پيش خود
تفسیر نموده و يا به منظور فتنه انگيزى در بين مسلمين تاويلش مى‌كنند، كه تمامى اينها الحاد در آيات خدا است كه بيان جامعش اين است كه آيات الهى را در غير آن موضعى كه دارد وضع مى‌كنند و از جايى كه دارد به جاى ديگر مى‌برند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُلْحِدُونَ»، ص۶۵۹.
