یُعَظِّم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُعَظِّم:
(وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللّٰهِ فَاِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلوبِ) یُعَظِّم: واژه
«تعظیم» به معنی «بزرگ شمردن و بزرگ داشتن» است.
آیه مورد بحث درباره مسائل
حج و تعظیم
شعائر الهی بحث می‌کند و می‌گوید:
«... و هرکس شعائر الهی را بزرگ دارد این کار نشانه تقوای دل‌هاست.»
این نکته نیز قابل توجه است که منظور از «بزرگداشت» آن‌چنان که بعضی از
مفسران ظاهربین گفته‌اند، بزرگی جسمانی
قربانی و مانند آن نیست، بلکه حقیقت تعظیم آن است که مقام و موقعیت این شعائر را در افکار و اذهان و
ظاهر و
باطن بالا ببرند و آنچه در خور
احترام و
عظمت آن‌هاست به جای آورند.
به موردی از کاربرد
یُعَظِّم در
قرآن، اشاره می‌شود:
(ذَلِکَ وَ مَن یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَاِنَّها مِن تَقْوَی الْقُلوبِ) (این است مناسک حج) و هرکس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه
تقوای دل‌های آن‌ها است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
شعائر خدا علامت‌هایی است که
خداوند آن‌ها را برای اطاعتش نصب فرموده و مراد از آن، شتری است که برای قربانی سوق داده می‌شود و با شکافتن کوهانش از طرف راست آن را علامت‌گذاری می‌کنند تا معلوم شود که این شتر قربانی است؛
ائمه اهل بیت (علیه‌السّلام) آیه را چنین
تفسیر کرده‌اند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُعَظِّم»، ج۳، ص۱۹۵-۱۹۶.
