یُجِرْکُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُجِرْکُمْ: (یُجِرْکُمْ مِّن عَذابٍ) «یُجِرْکُمْ» از مادّه
«اجاره» به معانی مختلفی آمده است، به فریاد رسیدن، نجات دادن از عذاب، و پناه دادن، و حفظ کردن.
(يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ) (اى قوم ما! دعوت‌كننده الهى را
اجابت كنيد و به خدا
ایمان آوريد تا گناهانتان را بيامرزد و شما را از عذابى دردناك پناه دهد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از
(داعِيَ اللَّهِ) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است، هم چنان كه در جاى ديگر
قرآن فرموده:
(قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ) ولى بعضى گفته‌اند مراد از آن همان آياتى است كه از قرآن شنيدند، ولى اين احتمال بعيد است.
و ظاهرا كلمه من در جمله
(مِنْ ذُنُوبِكُمْ) براى تبعيض باشد، و منظور اين باشد كه: ايمان بياوريد تا خدا بعضى از گناهان شما را- يعنى آن گناهانى كه قبل از ايمان داشتيد- بيامرزد، هم چنان كه در جاى ديگر قرآن فرموده:
(إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ ما قَدْ سَلَفَ) .
بعضى ديگر گفته‌اند: مراد از اين بعض، گناهانى است كه تنها جنبه
حق اللَّه داشته باشد، و اما آنچه جنبه
حقوق الناس دارد بخشوده نمى‌شود، و
توبه بردار نيست. ولى اين
تفسیر صحيح نيست چون اسلام همه گناهان قبل را محو مى‌كند.
خلاصه كلام اينكه: كسى كه داعى خدا را در دعوتش اجابت نكند به خودش ظلم كرده و نمى‌تواند خدا را عاجز كند، نه خودش مستقلا مى‌تواند
خدا را با اين سركشيها عاجز سازد، و نه به كمك و يارى ديگر
اولیاء خود، چون غير از خدا اوليائى ندارد. و اين معنا را با جمله
(أُولئِكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ) تمام كرده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «'یُجِرْکُمْ»، ص۶۳۷.
