• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یُبْدِءُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




یُبْدِءُ: (وَمَا یُبْدِئُ الْباطِلُ)
«یُبْدِءُ» از مادّه‌ «ابداء» به معنای ایجاد کردن ابتدایی است.



(قُلْ جَاء الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ) (بگو: «حق آمد؛ و باطل كارى از آن ساخته نيست و نمى‌تواند آغازگر چيزى باشد و نه تجديدكننده آن.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى بعد از آمدن حق، باطل امر جديدى را اظهار نمى‌كند، و امر باطلى كه قبلا اظهار كرده و باطل شده، بار ديگر اظهار و اعاده نمى‌كند، و اين تعبير کنایه است از اينكه باطل را آن چنان ساقط كرده، كه از اصل بكلى از اثر افتاده. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۱۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۱۶۳.    
۵. سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۸۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۸۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۹۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۲۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُبْدِءُ»، ص۶۳۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره سبأ | لغات قرآن




جعبه ابزار