یَمْهَدُونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَمْهَدُونَ: (فَلِاَنْفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ) «یَمْهَدُونَ» از مادّه
«مهد» (بر وزن عهد) همان‌گونه که «
راغب» در «
مفردات» گفته- در اصل به معنای «گاهواره» یا محلی است که برای کودک آماده می‌کنند
سپس «مهد» و «مهاد» به معنای وسیعتری یعنی هر مکان مهیا و آماده‌ای (که نهایت
آرامش و
آسایش در آن است) گفته شده است
انتخاب این تعبیر برای
بهشتیان و
مؤمنان صالح، نیز از همین نظر است.
(مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ) (هر كس
کافر شود، كفرش بر زيان خود اوست؛ و آنها كه كار شايسته انجام دهند، براى خودشان آماده مى‌سازند و ذخيره مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در جمله
(فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ) ممكن هست مضاف حذف شده باشد، و تقدير آن فعليه و بال كفره باشد، يعنى هر كس كفر بورزد وبال كفرش بر خودش مى‌باشد و ممكن هم هست مضافى در تقدير نباشد و معنايش هر كه كفر بورزد كفرش عليه خودش است باشد، چون همان عمل و يا اعتقادى كه در اين
نشاه كفر نام دارد، در نشاه ديگر به آتش جاودانه منقلب مى‌شود. اين
آیه بيان يكى از دو فريق است، و فريق ديگر را آيه بعدى بيان مى‌كند. كلمه يمهدون از مهد است، كه به معناى گستردن بستر و استفاده از آن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَمْهَدُونَ»، ص۶۶۲.
