به طوری که بسیاری از ارباب لغت و مفسران گفته‌اند: هر گیاهی است که ساقه ندارد، و دارای برگ‌های پهن است؛ مانند بوته خربزه و کدو و خیار و امثال آن. ولی بسیاری از مفسران و روات حدیث، در اینجا تصریح کرده‌اند که منظور خصوص «کدوبُن» است باید توجّه داشت که «شجره» در لغت عرب، هم به نباتاتی گفته می‌شود که دارای ساقه و شاخه است و هم بدون ساقه و شاخه، و به تعبیر دیگر اعم از درخت و گیاه است، حتی در اینجا حدیثی از پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل کرده‌اند که: شخصی به آن حضرت عرض کرد: انَّکَ تُحِبُّ الْقَرْعَ؟: «شما کدو را دوست می‌دارید»، فرمود: اَجَلْ! هِیَ شَجَرَةُ اخِی یُونُسَ: «آری آن گیاه برادرم یونس است».
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه يقطين به معناى نوعى از كدو است كه برگهاى پهن و مدور دارد، و خدا اين بوته را رويانيد تا برگهايش بر بدن او سايه بيفكند.
