یَصْلی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَصْلی: (یَصْلاها مَذْمُوماً) «یَصْلی» از مادّه
«صلی» به معنای آتش افروختن و به آتش سوختن است و منظور در اینجا همان معنای دوم می‌باشد.
(مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا) (هر كس كه تنها زندگى زودگذر دنيا را مى‌طلبد، آن مقدار را كه بخواهيم به هر كس اراده كنيم، مى‌دهيم؛ سپس دوزخ را براى او قرار خواهيم داد، كه در آتش سوزانش مى‌سوزد در حالى كه نكوهيده و رانده درگاه خدا است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مفردات در معناى يصليها گفته است كه اصل اين كلمه صلى و به معناى گيراندن آتش است، آن گاه از خليل نقل كرده كه گفته است: معناى صلى الكافر النار اين است كه كافر حرارت آتش را چشيد. و به همين معنا است جمله
(يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِيرُ) و بعضى گفته‌اند صلى النار به معناى داخل آتش گشت مى‌باشد و اصلى النار يعنى: ديگرى را در آتش انداخت
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَصْلی»، ص۶۵۲.
