• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَجُرُّهُ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





يَجُرُّهُ‌: (وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ )
يَجُرُّهُ‌: در اصل از مادّۀ «جرّ» به معنى «كشيدن» است.



به موردی از کاربرد يَجُرُّهُ‌ در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - يَجُرُّهُ‌ (آیه ۱۵۰ سوره اعراف)

(وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِن بَعْدِيَ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَ أَلْقَى الألْوَاحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كَادُواْ يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الأعْدَاء وَ لاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ) (و هنگامى كه موسی خشمگين و اندوهناک به سوى قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من، بد جانشينانى برايم بوديد و آيين الهى را ضايع كرديد؛ آيا در مورد فرمان پروردگارتان و تمديد مدّت ميعاد او، عجله نموديد و زود قضاوت كرديد؟!» سپس الواح را افكند، و سر برادر خود را گرفت و با عصبانیّت به سوى خود كشيد؛ برادرش گفت: «فرزند مادرم! اين گروه، مرا در فشار گذاردند و ناتوان كردند؛ و نزديک بود مرا بكشند؛ پس كارى نكن كه دشمنان مرا سرزنش كنند و مرا در زمره ستمكاران قرار مده».)

۱.۲ - يَجُرُّهُ‌ در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: موسى (علیه‌السلام) وقتى از جريان كار قومش آگاه شد عصبانى شد و از در توبيخ و مذمت روى به آنان كرد و به طور استفهام انكارى پرسيد: (بِئْسَما خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ؟ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ) آن گاه الواح را كه همان الواح تورات بود از دست خود انداخت، (وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ) و موى سر برادر خود را در دست گرفت‌ (يَجُرُّهُ إِلَيْهِ) و او را به طرف خود مى‌كشيد.

۱.۳ - يَجُرُّهُ‌ در تفسیر نمونه

آيه مورد بحث، بخشى از ماجراى درگيرى موسى (علیه‌السلام) را با گوساله‌پرستان، به هنگام بازگشت از ميعادگاه تشريح مى‌كند و به خوبى نشان مى‌دهد كه موسى (علیه‌السلام) به هنگام بازگشت از ميعادگاه و قبل ازآن‌كه با بنی‌اسرائیل روبرو بشود خشمناک و اندوهگين بود، زيرا خداوند در ميعادگاه، جريان را به موسى (علیه‌السلام) گفته بود كه من قوم تو را بعد از تو آزمودم و «سامری»، آنها را گمراه ساخت. قرآن عكس العمل شديد موسى (علیه‌السلام) را در برابر اين صحنه و در اين لحظات بحرانى و طوفانى چنين بازگو مى‌كند:
«... موسى بى‌درنگ الواح تورات را از دست خود بيفكند و به سراغ برادرش هارون رفت و سر و ريش او را گرفت و به‌سوى خود كشيد!» (يَجُرُّهُ إِلَيْهِ).
چنان كه از آیات ديگر قرآن، مخصوصا سوره طه (قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا - أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي) استفاده مى‌شود علاوه بر اين‌ها شديدا هارون را مورد سرزنش و ملامت قرار داد و بر او بانگ زد كه آيا در حفظ عقايد جامعه بنى‌اسرائيل كوتاهى كردى و با فرمان من مخالفت كردى‌؟!


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۰.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۲۴۴.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۵۲۰.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۲۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۵۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۶۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۴۱.    
۱۰. طه/سوره۲۰، آیه۹۲.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۶، ص۳۷۶- ۳۷۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَجُرُّهُ‌»، ص۳۶۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار