یَتَفَطَّرنَ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَتَفَطَّرْنَ: (یَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ) «یَتَفَطَّرْنَ» از مادّه
«فَطْر» (بر وزن سطر) در اصل به معنای شکاف از طول است.
(تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) (نزديك است آسمانها بخاطر نسبتهاى نارواى
مشرکان از فرازشان متلاشى شود. و فرشتگان پيوسته
تسبیح و
حمد پروردگارشان را مىگويند و براى كسانى كه در زمين هستند آمرزش مىطلبند؛ آگاه باشيد
خداوند آمرزنده و مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه يتفطرن از مصدر تفطر است كه به معناى پاره پاره شدن است، چون كلمه تفطر كه مصدر باب تفعل است، از فطر گرفته شده، كه به معناى پاره شدن و شكافتن است.
آنچه كه از
سیاق آیه و
نظم کلام -كه در باره بيان حقيقت
وحی و آثار و نتائج آن است- به دست مىآيد، اين است كه مراد از پاره پاره شدن آسمانها از بالاى سر مردم شكافتن آنها است به وسيله وحياى كه از ناحيه خداى على عظيم نازل مىشود، و فرشتگان آن وحى را از همه آسمانها عبور مىدهند تا به زمين نازل كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَتَفَطَّرْنَ»، ص۶۳۴.