علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: منظور از يوم التناد روز قيامت است. و تسميه قيامت به اين اسم، به خاطر اين است كه در آن روز ستمگران يكديگر را با صداى بلند صدا مىزنند، و داد و فريادشان به واويلا بلند مىشود، همانطور كه در دنیا به داد و فرياد عادت كرده بودند.