(او درجات بندگان صالح را بالا مىبرد، او صاحب عرش است، روح (وحى الهى) را به فرمانش بر هر كس ازبندگانش كه بخواهد القاء مىكند تا مردم را از روز لقای پروردگار بيم دهد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: منظور از يوم التلاق روز قيامت است. و بدين جهت آن را به اين نام ناميده كه در آن روز خلايق يكديگر را ملاقات مىكنند، و يا خالق و مخلوق بهم بر مىخورند، و يا اهل آسمان و زمين با هم تلاقى مىكنند، و يا ظالم و مظلوم به يكديگر مىرسند، و يا در آن روز هر كسى به عمل خود مىرسد -البته براى هر يك از اين وجوه قائلى هست-.