یوسف ساهر قسّ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یوسف ساهر قسّ (زنده پس از
۲۹۵ق)، از طبیبان
قرن سوم هجری قمری بود.
یوسف ساهر سحر قسّ، در زمان
مکتفی عباسی (خلافت
۲۸۹-۲۹۵ق) می‌زیست و با صناعت طب آشنا بود.
او عقیده داشت که
خواب نظیر
مرگ است و طبیب در تلاش برای فراهم کردن اسباب حیات است، لذا به مقداری که جسمش
آرامش پیدا کند استراحت می‌کرد، مقدار کمی از شب را می‌خوابید و بقیه اوقات خود را در
طلب علم و
مشورت با مریض‌های خود می‌گذرانید و بدین‌جهت لقب ساهر گرفت.
برخی نیز وجود مرض سرطان را در پیشانی او که مانع از خوابیدن او می‌شد، علت نامگذاری او به این لقب دانسته‌اند.
کتاب الکنّاش از آثار اوست و کسی که این کتاب را به دقت مطالعه کند. متوجه ابتلای او به مرض سرطان می‌شود.
او در کتاب خود داروهای امراض را ذکر کرده و اکثر مطالب آن را با تجربه به دست آورده است. این کتاب به دو قسم تقسیم شده که قسم اول آن متشکل از شش باب و برخلاف ترتیب اعضا می‌باشد.
زمان فوت وی به دست نیامده، ولی پیش از سال ۲۹۵ق زنده بوده است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یوسف قسّ»، ج۱، ص۸۷۰.
