یُنْشِرُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُنْشِرُون: (الاَرْضِ هُمْ یُنْشِرُونَ) «یُنْشِرُون» از مادّه
«نشر» به معین گستردن چیز پیچیده است و
کنایه از آفرینش و انتشار مخلوقات در پهنه زمین و آسمان نیز آمده است، و جمعی از
مفسران اصرار دارند که این جمله را اشاره به
معاد و بازگشت مردگان به زندگی جدید بدانند، در حالی که با توجّه به
آیات بعد، روشن می‌شود که سخن از
توحید ذات پاک
خدا و معبود حقیقی است، نه معاد و زندگی بعد از مرگ.
(أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنشِرُونَ) (آيا آنها معبودانى از زمين برگزيدند كه خلق مى‌كنند و منتشر مى‌سازند؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه انشار به معناى زنده كردن مردگان است، و بنابراين، مراد از آن معاد است، در اين آيه احتمال ديگرى كه منافى معاد است رد شده، و حاصلش اين است كه كسى بگويد: غير از خدا
آلهه ديگرى هستند كه مردگان را زنده كنند و محاسبه نمايند، و خداى تعالى در مساله معاد هيچ دخالتى نداشته، و به همين جهت اجبارى نداريم كه از او بترسيم و دعوت پيغمبرانش را اجابت نموده ايشان را پيروى كنيم، بلكه همان آلهه را مى‌پرستيم و هيچ ضررى هم ندارد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُنْشِرُون»، ص۶۶۳.
