یُضاعِفُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُضاعِفُ: (یُضاعِفُ لِمَنْ یَشآءُ) «یُضاعِفُ» از مادّه
«ضِعف» (بر وزن شعر) به معنای دو یا چند برابر است، و با توجّه به آنچه در بالا اشاره شد که دانه‌هایی پیدا می‌شود که چند هزار دانه محصول می‌دهد، این تعبیر نیز یک
تشبیه واقعی است.
(مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ) (كسانى كه اموال خود را در راه خدا
انفاق مى‌كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند؛ كه در هر خوشه، يكصد دانه باشد؛ وخداوند آن را براى هر كس بخواهد و شايسته باشد)، دو يا چند برابر مى‌كند؛ و لطف
خدا گسترده، و او به همه چيز داناست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: یعنى خداى تعالى براى هر كس كه بخواهد بيش از هفتصد دانه گندم هم مى‌دهد، براى اينكه او واسع است و هيچ مانعى نيست كه از جود او جلوگيرى كرده و
فضل و كرمش را محدود سازد، هم چنان كه خودش در جاى ديگر فرمود:
(مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً، فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً؟) و كثير را در اين
آیه مقيد به عدد معينى نكرده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُضاعِفُ»، ص۶۵۲.
