• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یس (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: یس (مفردات‌قرآن).


یس: (يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ‌)
یس: سوره «یاسین» همانند ۲۸ سوره ديگر قرآن مجید با حروف مقطّعه آغاز مى‌شود (يا و سين).



به موردی از کاربرد یس در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یس (آیه ۱ سوره يس)

(يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ‌)
(يس. سوگند به قرآن حكيم و استوار)

۱.۲ - یس در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ‌) (فَهُمْ غافِلُونَ) خدای تعالی در اين آیه به قرآن حكيم سوگند مى‌خورد بر اين‌كه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از مرسلين است. اگر قرآن را به وصف حکیم توصيف كرد، براى اين است كه حکمت در آن جاى گرفته و حكمت عبارت است از معارف حقيقى و فروعات آن، از شرايع، عبرت‌ها و مواعظ می‌باشد.

۱.۳ - یس در تفسیر نمونه

درباره تفسير حروف مقطعه قرآن در آغاز سوره‌هاى بقره، آل عمران و اعراف بحث‌هاى فراوانى داشته‌ايم، ولى در خصوص سوره «ياسين» تفسيرهاى ديگرى نيز براى اين حروف مقطعه وجود دارد، از جمله اين‌كه: اين كلمه مركب از «يا» (حرف ندا) و «سين» يعنى شخص پيامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است و به اين ترتيب پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را براى بيان مطلب بعد مخاطب مى‌سازد.
در احادیث مختلفى نيز آمده است كه اين كلمه، يكى از نام‌هاى پيغمبر گرامى اسلام است.
ديگر اين‌كه مخاطب در اين‌جا انسان است «سين» اشاره به اوست، ولى اين احتمال با آيات بعد سازگار نيست، زيرا در اين آيات روى سخن تنها به پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است، لذا در روايتى از امام صادق (علیه‌السلام) مى‌خوانيم كه فرمود: «يس نام رسول خداست و دليل بر آن، اين است كه بعد از آن مى‌فرمايد تو از مرسلين و بر صراط مستقیم هستى» و در عیون اخبار الرضا از آن حضرت روايت است كه «سلام على آل يس» مراد خاندان رسول خداست. اين كلمه فقط يک‌بار در قرآن آمده است.


۱. یس/سوره۳۶، آیه۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۸۹۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۹.    
۴. یس/سوره۳۶، آیه۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۴۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۹۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۶۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۵۰.    
۱۰. عروسی حویزی، شیخ عبدعلی، تفسیر نور الثقلین، ج۴، ص۳۷۵.    
۱۱. صدوق، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۱۴.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۸، ص۳۱۵.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یس»، ج۴، ص۷۶۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یس | لغات قرآن




جعبه ابزار