یحیی بن محمّد عباسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن محمد عباسی، برادر
ابوالعباس سفّاح خلیفه
بنی‌عباس بود که در
سال ۱۳۳ ق به حکومت
موصل منصوب شد. او سرانجام به
سال ۱۳۵ ق در فارس درگذشت.
یحیی بن
محمد بن
علی عباسی، برادر خلیفه عباسی، ابوالعباس سفّاح بود. سفّاح او را در سال ۱۳۳ ق به حکومت موصل منصوب کرد و
محمّد بن صول (هم‌پیمان
بنی‌خثعم) را همراه وی کرد. ابن صول، پیش از یحیی حاکم موصل بود و رفتار خوبی با اهالی از خود نشان نداده بود و از زنگباری‌ها و خراسانی‌های لشکرش عده‌ای را بر آنها مسلط کرده بود. از این رو خلیفه او را بر کنار کرده و برادر خود یحیی را به جای وی نشاند و ابن صول را به ریاست شرطه برگزید. زمانی نگذشت که یحیی در برخورد با مردم موصل، روشی شدیدتر از «ابن صول» اتخاذ کرد. یحیی شخصی ستمگر و بدسیرت بود. یک بار بعضی از مردم موصل را به ضیافتی دعوت کرد و همه آنها را در همان مجلس کشت. در پی این عمل، مردم موصل دست به سلاح بردند و قیام کردند. در این میان منادیِ حکومت ندا در داد که هر کس به
مسجد جامع وارد شود، به وی امان داده می‌شود و چون مردم در مسجد گرد آمدند، سربازان حکومتی برخاسته آنان را نیز قتل عام کردند. چنین کشتاری تا آن زمان سابقه نداشت. تعداد کشته شدگان به هزاران نفر رسید. متعاقب این خونریزی، تعداد زیادی از مردم که جان سالم بدر برده بودند، از موصل به سوی آذربایجان هجرت کردند. وقتی که خلیفه از این امر اطلاع یافت، برادرش را از حکومت موصل بر کنار و او را به حکومت فارس منصوب کرد. وی، همان جا در سال ۱۳۵ ق در گذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۴۶.
