• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یاقوت‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: یاقوت (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط: یاقوت (لغات‌قرآن)، یقت (مفردات‌نهج‌البلاغه).
دیگر کاربردها: یاقوت (ابهام‌زدایی).


یاقُوت‌ (به فتح یاء و ضم قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای گوهر بوده و فقط یکبار در قرآن آمده است..


یاقُوت‌
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶۷.    
[۲] جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۱، ص۲۷۱.    
به معنای گوهر است. یاقوت اقسامی دارد از قبیل، زرد، سبز، کبود، واحد آن یاقوته و جمع آن یواقیت است.

(کَاَنَّهُنَ‌ الْیاقُوتُ‌ وَ الْمَرْجانُ‌)
[۳] رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
(آنها همچون ياقوت و مرجانند!)
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.    
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۰.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۵.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۱۱.    
آیه در تعریف حوریان بهشتی است که در صفا و طراوت به یاقوت و مرجان تشبیه شده‌اند.

این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶۷.    
۲. ↑ جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۱، ص۲۷۱.    
۳. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۰.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۵.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۱۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یاقوت»، ج۷، ص۲۶۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره رحمان
جعبه ابزار