یاقوت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

یاقوت (به فتح یاء) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای گوهر است.
این واژه به شکل «یاقوت» فقط یک بار در نهج‌البلاغه یافته است.

---

یاقوت به معنی یاقوت است.

---

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۱۹۲

امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) درباره کعبه فرموده: «وَلَوْ كَانَ الاِْسَاسُ الْـمَحْمُولُ عَلَيْهَا، وَالاَْحْجَارُ الْمَرْفُوعُ بِهَا بَيْنَ زُمُرُّدَة خَضْرَاءَ وَيَاقُوتَة حَمْرَاءَ وَنُور وَضِيَاء لَخَفَّفَ ذلِكَ مُضَارَعَةَ الشَّكِّفِي الصُّدُورِ» «اگر پایه‌ای که کعبه بر آن بنا نهاده شده و سنگ‌هایی که با آن‌ها بالا رفته از زمرّد سبز رنگ و یاقوت سرخ و با نور و روشنایی بود، این کار دفع شکّ را در سینه سبک می‌کرد (و شکّ از سینه‌ها می‌رفت)». (شرح‌های خطبه: )
ظاهراً چون یاقوت رنگ‌های مختلف دارد، لذا «حمراء» صفت توضیحی است.

---

این واژه به شکل «یاقوت» فقط یک بار در نهج‌البلاغه یافته است.

---