• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یأس‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یأس (به فتح یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای نومیدی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: اِسْتیئاس‌ (بر وزن استفعال؛ به کسر همزه و سکون سین و کسر تاء و فتح یاء) به معنای نومیدی است.



یأس به معنای نومیدی است. طبرسی فرموده: یاس آنست که یقین کنیم شی‌ء آرزو شده بدست نخواهد آمد. راغب گوید: «الْیَاْسُ‌: انتفاء الطّمع».


(الْیَوْمَ‌ یَئِسَ‌ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ‌) «امروز کفّار از دین شما مایوس شدند.»یعنی طمع بریدند از اینکه شما از دینتان دست بردارید.
(وَ لا تَیْاَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ‌) «از رحمت خدا ناامید نباشید.»

۲.۱ - استیئاس

اِسْتیئاس‌ (بر وزن استفعال؛ به کسر همزه و سکون سین و کسر تاء و فتح یاء) مثل یاس به معنای نومیدی است‌.
(فَلَمَّا اسْتَیْاَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِیًّا) «چون از یوسف ناامید شدند که برادرشان را آزاد کند کنار رفتند و با هم نجوی می‌کردند.»
(اَ فَلَمْ‌ یَیْاَسِ‌ الَّذِینَ آمَنُوا اَنْ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ لَهَدَی النَّاسَ جَمِیعاً) «آیا اهل ایمان ندانستند که اگر خدا می‌خواست همه مردم را هدایت می‌کرد.» یاس را در آیه علم معنی کرده‌اند در جوامع الجامع می‌گوید: علت این امر آنست که یاس معنای علم را در ضمن گرفته زیرا مایوس شونده می‌داند که این کار نخواهد شد.
(لا یَسْاَمُ الْاِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ وَ اِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُسٌ‌ قَنُوطٌ) «انسان از طلب خیر خسته نمی‌شود و اگر ضرری به او رسد بسیار ناامید و مایوس است.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۲۵.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۴۱.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۲.    
۶. مائده/سوره۵، آیه۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۶۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۷۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۷۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۰۱.    
۱۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۳۴.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۱۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۴۵.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۸۲.    
۱۶. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۸.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۱۱.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۴۰.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۷۴.    
۲۱. رعد/سوره۱۳، آیه۳۱.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۶۰.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۹۳.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۳۹.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۶۵.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، ج۲، ص۲۶۴.    
۲۷. فصلت/سوره۴۱، آیه۴۹.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۰۲.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۱۰.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۸۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یأس»، ج۷، ص۲۵۸.    






جعبه ابزار