گوشت عفل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به
گوشت زاید درون شرمگاه
زن عفل گفته می‌شود.
از این
عیب در بعضی روایات به «
عفل» و در بعضی دیگر به «قَرَن» تعبیر شده است. در برخی روایات نیز «قرَن» به «
عفَل» تفسیر شده است. کلام لغویان و به تبع آنان، کلمات فقها در اتحاد یا تغایر مفهوم دو واژه یاد شده مختلف است. مفاد کلام بیشتر لغویان، اتحاد آن دو از نظر معنا است. در کلام برخی لغویان،
عفَل به ورمی خارج از شرمگاه زن، شبیه فتق در مردان، تعریف شده است. برخی دیگر آن را به گوشتی زاید، روییده درون شرمگاه زن تعریف کرده‌اند. بعضی گفته‌اند:
عفَل از نظر مفهومی اعم از قرَن و به معنای استخوانی شبیه
دندان یا گوشتی زاید درون
فرج است.
از احکام آن در باب
نکاح سخن گفته‌اند.
عفَل از عیوب مجوز
فسخ عقد نکاح شمرده شده است. در صورت مانع شدن آن از
آمیزش ، شکی در ثبوت حق فسخ برای مرد نیست؛ لیکن در صورت مانع نبودن و امکان
آمیزش ، هرچند با دشواری، در اینکه موجب ثبوت حق فسخ است یا نه، اختلاف می‌باشد. مشهور، قائل به قول دوم‌اند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۰۶، برگرفته از مقاله«عفل».
