گنبد جبلیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَبَلیه، گنبد، بنایی در
کرمان متعلق به
دوره سلجوقیان میباشد.
این بنای هشت ضلعی در مشرق شهر
کرمان و در امتداد خیابان تختی در نزدیکی مسجد صاحبالزمان قرار دارد.
ظاهراً جبلسنگی یا جبلسنگ نامیدهشدن آن،
به سبب کاربرد بسیار زیاد
سنگ در ساخت آن بوده است.
نام گنبد جبلیه نخستینبار در تذکرةالاولیاء یا مزارات کرمان
محرابی کرمانی (تألیف در ۹۲۵ تا ۹۳۹) آمده است.
این بنا گنبدگنج و گنبدگبری نیز نامیده شده است.
برخی منابع، این بنا را از جمله بناهای آرامگاهی به شمار آوردهاند.
روایات محلی نیز از وجود گوری در آن خبر میدهد که در
سیل کرمان در ۱۳۳۳ ش از میان رفته و بیشتر مورد توجه و
زیارت زردشتیان بوده است.
بنا بر بعضی روایات محلی، این بنا بقعه سیدمحمد تباشیری
و به گفته برخی دیگر مزار
دانیال حکیم، مشهور به پیرمراد، بوده است.
اشرودر گنبد جبلیه را متعلق به
دوره سلجوقی دانسته است.
با این حال، وی این احتمال را نفی نکرده که ممکن است جبلیه پرستشگاهی
بودایی (استوپا) باشد که در زمان
مغولان و تحت تأثیر آنان ساخته شده است.
برخی نیز زمان ساخت آن را به
دوره ساسانی و حتی پیشتر
رساندهاند که چندان درست نمینماید.
نقشه بنا از داخل و خارج، هشت ضلعی و هر ضلع بیرونی آن ۸ر۶ متر و هر ضلع داخلی آن ۴ متر و
ضخامت دیوار آن، ۱۰ر۳ متر است.
مصالح ساختمان سنگِ لاشه و ملاط سختی با مخلوطی از
آهک و
ماسه است.
ارتفاع بنا هجده متر است و نمای بیرونی بنا در سه بخش ساخته شده است: بخش پایینی هشت ضلعی با دیوارهای
ضخیم که در هر ضلع آن یک طاقنمای بزرگ قوسدار کار شده است.
در داخل قوسها، نُغُول یا لوحی تزئینی برای کاستن بار، در نمای بنا به صورت سطوح مجرد مربع و مستطیل شکل ساخته شده است.
داخل نغولها نورگیرهای بزرگی قرار گرفته است.
در طرفین طاقنماهای بزرگ هر ضلع نیز دو نغول، بالای هم، قرار دارد که نغول پایینی قوس جناغی دارد و نغول بالایی، مستطیل شکل است.
در هشت طرف داخل طاقنماها، هشت در به عرض دو متر قرار گرفته که در سالهای اخیر برای استحکام بنا و جلوگیری از ویرانی آن، جز یکی، همه با سنگ مسدود شده است و بر درگاه باقیمانده، دری چوبی قرار دادهاند.
بخش میانی در بالای قسمت اول پس از یک پاگرد (حلقه) به عرض ۵ر۱ متر بر یک قاعده شانزده ضلعی ساخته شده و
قطر آن از قطر اصلی بنا کوچکتر است.
در این قسمت طاقنماهایی با قوس تیزدار، نماسازی شده است که درست در بالای نورگیرهای مستطیل شکل قسمت اول قرار دارد.
افزون بر این، در وسط اضلاع نیز، یک در میان، هشت نورگیر وجود دارد.
در سالهای اخیر برای نورگیرهای هر دو قسمت،
شیشه نصب شده است.
بخش فوقانی نمای بنا نیز به عرض یک متر از قسمت دوم عقب نشسته و پاگردی را فراهم آورده است.
این پاگرد، چون حلقهای، بنا را با ۳۲ ضلع و ۲۴ نغول مستطیل شکل عمودی و افقی در بر گرفته و مصالح آن
آجر و سنگ است.
طاقنماها و نغولها در قسمتهای سهگانه نما موجب کاهش
ضخامت جرزها شده است.
گنبد تکپوش از آجر سفید و به قطر دوازده متر است و ساقه آن به ارتفاع هشت متر همانند سایر قسمتهای بنا از سنگ است.
در وسط ساقه، یک نورگیر ساخته شده است.
بنا بر آثار باقیمانده، به نظر میرسد که سازندگان میخواستهاند گنبد را دوپوش بسازند ولی کار را نیمه تمام رها کردهاند.
و شاید پوش بیرونی بعدها از بین رفته است.
فضای داخلی بنا ساده است و تنها برای تبدیل هشت ضلعیِ نقشه بنا به دایره ساقه گنبد، شانزده طاقنما یا قوس تیزدار ایجاد شده است و چهارچوبه نغولهای داخلی در تیزه قوس نیز، گرهخوردگی دارد که میتوان آن را نوعی تزئین دانست.
امروزه این بنا
موزه سنگ نوشتهها شده است.
(۱) احد پارسای قدس، «سه بنای یادبود سنگی از دوران سلجوقی»، هنر و مردم، ش ۱۸۴ و ۱۸۵ (بهمن و اسفند ۱۳۵۶).
(۲) عزت اللّه رکوعی، سرزمین ما: مروری بر تاریخ و معماری ایران، تهران (۱۳۷۳ ش).
(۳) علی زنگی آبادی، جغرافیا و برنامهریزی شهری کرمان، (کرمان) ۱۳۷۰ ش.
(۴) سرپرسی مولزورث سایکس، سفرنامه ژنرال سرپرسی سایکس، ترجمه حسین سعادت نوری، تهران ۱۳۳۶ ش.
(۵) کرمان: مجموعهای از عکسهای آثار تاریخی، مراکز صنعتی، کشاورزی و نقاط دیدنی استان کرمان، به کوشش بتول ایزدپناه، کرمان: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان، ۱۳۷۲ ش.
(۶) سعید محرابی کرمانی، کتاب تذکرةالاولیاء محرابی کرمانی، یا، مزارات کرمان، چاپ حسین کوهی کرمانی، (تهران) ۱۳۳۰ ش.
(۷) احمد موسوی، «گنبد جبلیه»، هنر و مردم، ش ۱۶۸ (مهر ۱۳۵۵).
(۸) ناصرالدین منشی کرمانی، سمطالعُلی' للحضرةالعلیا، چاپ عباس اقبال، تهران ۱۳۶۲ ش.
(۹) احمدعلی وزیری کرمانی، تاریخ کرمان، چاپ محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران ۱۳۶۴ ش.
(۱۰) عبداللّه بن فضل اللّه وصّافالحضره، تاریخ وصّاف، چاپ سنگی بمبئی ۱۲۶۹.
(۱۱) کریستی ویلسون، تاریخ صنایع ایران، ترجمه عبداللّه فریار، تهران ۱۳۶۶ ش.
(۱۲) محمود همت کرمانی، تاریخ مفصّل کرمان، کرمان (۱۳۵۱ ش).
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «گنبد جبلیه»، شماره۴۴۹۰.