کیفیت انتقام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به کیفیت
انتقام اشاره شده است.
انتقام گرفتن
اصحاب اخدود از
مؤمنان با سوزاندن آنان در گودالى از
آتش:
«قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ • النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ • إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ • وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ • وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛
مرگ بر شكنجه‌گران و صاحبان حفره(هاى آتش)، آتشى عظيم وشعله‌ور! هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام مى‌دادند با خونسردى و
قساوت تماشا مى‌كردند! آنها هيچ ايرادى بر مؤمنان نداشتند جز اين‌كه به خداوند توانا و شايسته ستايش
ایمان آورده بودند.»
انتقام گرفتن خدا از مجرمان با بستن آنها با
غل در
قیامت:
«فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ • وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ؛
پس هرگز گمان مبر كه خدا از وعده‌اى كه به پيامبرانش داده، تخلّف كند. چرا كه خداوند توانا و مجازات كننده است. و در آن روز، مجرمان را با هم در غل و زنجير مى‌بينى.»
انتقام گرفتن
فرعون از مؤمنان با قطع كردن
دست و
پای آنان و به دار آويختن:
«لأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلاَفٍ ثُمَّ لأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ • قَالُواْ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ؛
سوگند مى‌خورم كه دستهاو پاهاى شما را بطور مخالف يكى از راست و ديگرى از چپ قطع مى‌كنم؛ سپس همگى را به دار مى‌آويزم! ساحران گفتند: (مهمّ نيست،) ما به‌سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.»
کیفیت انتقام خدا از قوم لوط عبارت است از:
انتقام گرفتن خدا از
قوم لوط با
صیحه‌ای مرگبار هنگام
طلوع آفتاب:
«قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ • إِلاَّ آلَ لُوطٍ ... • فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ • فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ؛
گفتند: ما به سوى قومى گنهكار فرستاده شده‌ايم (تا آنها را هلاك كنيم)؛ مگر خاندان لوط، ... سرانجام هنگام طلوع آفتاب، صيحه مرگبار آنها را فرا گرفت! ما آنان را مجازات كرديم؛ و شهرهاى ويران شده اين دو (قوم لوط و قوم شعيب) بر سر راه آشكار است!»
انتقام خدا از قوم لوط، با زير و رو كردن شهر و بارش
سنگ بر آنان:
«قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ • إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ • فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ • فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ؛
گفتند: ما به سوى قومى گنهكار فرستاده شده‌ايم (تا آنها را هلاك كنيم)؛ مگر خاندان لوط، که همگی آنها را نجات خواهیم داد. سپس شهرهاى آنها را زير و رو كرديم و بارانى از سنگ به صورت گلهاى متحجّر بر آنها فرو ريختيم! ما آنان را مجازات كرديم؛ و شهرهاى ويران شده اين دو (قوم لوط و
قوم شعیب) بر سر راه آشكار است!»
انتقام خدا از
فرعونیان با
غرق ساختن آنان در
دریا:
۱. «وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ ... • فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ...؛
و ما نزدیکان فرعون (و قوم او) را... گرفتار کردیم. سرانجام ما از آنها انتقام گرفتیم و آنها را در دریا غرق کردیم....»
۲. «وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي أَفَلَا تُبْصِرُونَ • فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ • فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ؛
فرعون در ميان قوم خود ندا داد و گفت: اى قوم من! آيا حكومت
مصر از آن من نيست، و اين نهرها تحت فرمان من جريان ندارد؟! آيا نمى‌بينيد؟! فرعون قوم خود را سبك شمرد (و فريب داد)، در نتيجه از او اطاعت كردند؛ به يقين آنان قومى
فاسق بودند. امّا هنگامى كه ما رابه خشم آوردند، آنان را مجازات كرده و همه را غرق كرديم.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۱۶، برگرفته از مقاله «کیفیت انتقام».
