کِسْف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کِسْف (به کسر کاف و سکون سین) و
کِسَف (به کسر کاف و فتح سین) از
واژگان قرآن کریم به معنای قطعه و تکّه است.
کِسْف و
کِسَف:
هر دو جمع
کِسْفة است و آن به معنی قطعه و تکّه می‌باشد.
(وَ اِنْ یَرَوْا کِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً یَقُولُوا سَحابٌ مَرْکُومٌ) کِسْف به سکون سین فقط در این آیه آمده و آن شاید مفرد به کار رفته و یا
وصف «ساقِطاً» به اعتبار لفظ آن است، یعنی: «و اگر ببینند که قطعه‌ای از
آسمان در حال افتادن بر سر آنهاست از کثرت
طغیان باور نکرده، گویند ابری متراکم است».
(اَوْ تُسْقِطَ السَّماءَ کَما زَعَمْتَ عَلَیْنا کِسَفاً) یعنی: «یا آنکه آسمان را تکه تکه بر ما چنانکه گفتی فرود آوری».
کِسَف در این آیه و آیه
(فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ) (اگر راست مى‌گويى، قطعات سنگ‌هاى آسمانى را بر ما بباران)؛
و
(فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا) (سپس آنها را در آسمان آن‌گونه كه بخواهد مى‌گستراند و متراكم مى‌سازد)؛
و
(أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ) (يا قطعه‌هايى از سنگ‌هاى آسمانى را بر آنها فرو مى‌ريزيم)؛
بر وزن عِنَب آمده و به معنی تکّه‌ها و قطعه‌ها است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کسف"، ج۶، ص۱۱۰.
