کِسَف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کِسَف: (فَاَسْقِطْ عَلَیْنَا کِسَفاً) «کِسَف» از مادّه «
کُسوف»
(بر وزن پدر) جمع
«کَسفة» (بر وزن و به معنای قطعه) است، و منظور از قطعه‌های آسمان، قطعه سنگ‌هایی است که از آسمان فرود می‌آید.
و در سوره «
روم» ظاهراً اشاره به قطعاتی است از ابر، که روی یکدیگر متراکم می‌شوند و آن را غلظت و شدت می‌بخشد، و این به هنگامی است که ابرها آمادّه برای نزول باران می‌شوند.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
کِسَف:(فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ) (اگر راست مى‌گويى، قطعات سنگ‌هاى آسمانى را بر ما بباران!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه كسف - به كسره كاف و فتحه سين-، به طورى كه گفته‌اند جمع كسفه است، يعنى قطعه، و معناى آيه اين است كه قطعه‌اى از آسمان را بر سر ما بينداز، يعنى تو هيچ كارى از دستت بر نمى‌آيد، هر چه مى‌خواهى بكن.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ) (
خداوند همان كسى است كه بادها را مى‌فرستدتا ابرهايى را به حركت در آورند، سپس آنها را در آسمان آن‌گونه كه بخواهد مى‌گستراند و متراكم مى‌سازد؛ در اين هنگام دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه‌از لابه لاى آن خارج مى‌شود؛ هنگامى كه اين باران حياتبخش را به هر كس از بندگانش كه بخواهد برساند، ناگهان خوشحال مى‌شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه كسف - به كسره كاف و فتحه سين- جمع كسفة به معناى قطعه است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کِسَف»، ص۴۶۰.
