• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کُفّار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: کفار (ابهام‌زدایی).


کُفّار ( به ضم کاف و تشدید فاء) از واژگان قرآن کریم جمع کافر به معنای منکر دین و منکر نعمت است. این لفظ جمعا ۲۱ دفعه در قرآن به کار رفته است.



کُفّار: جمع کافر به معنای منکر دین و منکر نعمت است.
به نظر راغب استعمال آن در منکر دین بیشتر از منکر نعمت است‌.


«کُفّار» در همه جای قرآن به معنی منکرین دین است مگر در آیه‌: (کَمَثَلِ غَیْثٍ اَعْجَبَ‌ الْکُفَّارَ نَباتُهُ‌) (همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى و سرور فرو مى‌برد) که مراد زارعان و کشاورزان است.


این لفظ جمعا ۲۱ دفعه در قرآن به کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۷۴.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۶.    
۵. حدید/سوره۵۷، آیه۲۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۰.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۶۴.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۸۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۵۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۳۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کفر"، ج۶، ص۱۲۳.    






جعبه ابزار