کُفّار (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُفّار: (اَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَباتُهُ) «کُفّار» از مادّه «
کُفر»،
جمع «
کافر» در اینجا به معنای افراد بی‌ایمان نیست، بلکه به معنای «
کشاورزان» است؛ زیرا اصل معنای «کفر» به معنای «پوشاندن» است، و چون کشاورز بذرافشانی کرده و آن را زیر خاک می‌پوشاند از این رو به او «کافر» می‌گویند، لذا، گاهی «کفر» به معنای قبر نیز آمده است چون بدن میت را می‌پوشاند، و گاه به شب نیز «کافر» گفته می‌شود؛ چرا که تاریکیش همه جا را می‌پوشاند.
(اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ) (بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش
كشاورزان را در شگفتى و سرور فرو مى‌برد، سپس خشك مى‌شود به گونه‌اى كه آن را زرد رنگ مى‌بينى؛ سپس تبديل به كاه مى‌شود. آرى دنيا نيز به همين سرعت مى‌گذرد و در آخرت، عذاب شديد است يا آمرزش و
رضای الهی؛ و زندگى دنيا چيزى جز متاع
فریب نيست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
غیث به معناى باران است، و كلمه كفار جمع كافر به معناى زراعت كار است و كلمه
یهیج از هيجان است، كه به معناى حركت است، و كلمه
حطام به معناى گياهى است كه از شدت خشكيدگى مى‌شكند. و معناى آيه اين است كه: مثل زندگى دنيا در بهجت و فريبندگيش و سپس در زوال و از دست رفتنش، مانند بارانى است كه به موقع مى‌بارد، و باعث روييدن گياهان و زراعت‌ها مى‌شود و زراعت‌كاران از روييدن آنها خوشحال مى‌شوند، و آن زراعت و گياه هم چنان رشد مى‌كند تا به حد نهايى نموش برسد، و رفته رفته رو به زردى بگذارد، و سپس گياهى خشكيده و شكسته شود، و بادها از هر سو به سوى ديگرش ببرند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کُفّار»، ص۴۶۱-۴۶۲.
