کُرَویت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کرویت به معنای
کروی بودن، همچون گوی است.
عنوان یاد شده به مناسبت در باب
صوم به کار رفته است.
کره عبارت است از سطح بسته‌ای که فاصله همه نقاط آن از یک نقطه ثابتِ درونی برابر باشد و نیز بــر حـجـمـی کـه محدود به چنین سطحی است، اطلاق شده است.
به قول مشهور در رؤیت
هلال ماه، ملاک منطقه زندگی فرد است و رؤیت هلال در مناطق دیگر کفایت نمی‌کند مگر آنکه آن مناطق نسبت به منطقه زندگی فرد نقطه شرقی به شمار روند که رؤیت هلال در آنها برای ساکنان مناطق غربی آنها کفایت می‌کند. برخی قول مشهور را نپذیرفته و گفته‌اند: رؤیت هلال در منطقه‌ای برای سایر مناطق کفایت می‌کند خواه آن منطقه شرقی باشد یا غربی برخی گفته‌اند مبنای این اختلاف
کروی بودن یا مسطح بودن زمین است. قول مشهور مبتنی بر
کرویت زمین است، چه اینکه بر این مبنا طلوع
ستارگان در مناطق شرقی پیش از مناطق غربی صورت می‌گیرد، چنان که
غروب آنها در مناطق غربی بعد از غروبشان در مناطق شرقی خواهد بود. بنابراین، ممکن است هنگام غروب
آفتاب در مناطق شرقی به دلیل نزدیک بودن
ماه به
خورشید هلال دیده نشود، در حالی که در همان لحظه در مناطق غربی به دلیل تاخیر غروب خورشید و فاصله گرفتن ماه از آن، هلال دیده شود.
البته بنابر مسطح بودن زمین، طلوع و غروب در همه مناطق هم زمان اتفاق می‌افتد،
لیکن امروزه مسئله
کرویت زمین از امور مسلم و بدیهی شمرده شده که جای هیچ بحث و اشکالی در آن نیست.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۹۵.
