• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کَهْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





كَهْف (به فتح کاف و سکون هاء) از واژگان نهج البلاغه و به معنی غار وسيع و غار كنده شده است.
اين لفظ دو بار در نهج البلاغه آمده است.



كَهْف به معنی غار وسيع است و اگر كوچک باشد آن‌ را «غار» گويند نه كهف و در كتب لغت قيد «المنقور» ذکر شده، يعنى غار كنده شده از آن به نظر مى‌آيد كه كهف غار طبيعى نيست.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - اهل بیت - خطبه ۲

درباره اهل بیت (علیه‌السلام) فرموده: «هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ... وَ مَوْئِلُ حُكْمِهِ، وَ كُهوفُ كُتُبِهِ، وَ جِبالُ دينِه.» «آن‌ها محلّ اسرار حق و مرجع احكام خدايند و حافظان كتاب‌هاى خدا و كوه‌هاى دین او هستند كه احکام و هدايت از آن‌ها سرازير مى‌شود.»
منظور از «كهوف» حافظان هستند چنان‌كه غار آن‌چه را كه در آن است حفظ مى‌كند.

۲.۲ - موعظه - نامه ۳۱

به امام حسن (صلوات‌الله‌علیه) مى‌نويسد: «وَ أَلْجِىءْ نَفْسَكَ في الاُمورِ كُلِّها إِلَى إِلهِكَ، فَإِنَّكَ تُلجِئُها إِلَى كَهْف حَريز، وَ مانِع عَزيز.» «در تمام كارهايت خودت را در پناه خداوند قرار بده كه تو در آن‌صورت خودت را پناه داده‌اى در پناهگاهى استوار و حافظ و مانعى قوى.»
اين لفظ دو بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۱۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۱۱۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۹۹.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰، خطبه ۲.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۴، خطبه ۱.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷، خطبه ۲.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷، خطبه ۲.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۹.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱، ص۲۹۸.    
۱۱. هاشمی خویی، میرزا حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۰۳.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۳۸.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳۲-۶۳۳، نامه ۳۱.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۴۵، نامه ۳۱.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۹۳، نامه ۳۱.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۱۲، نامه ۳۱.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۰.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۰.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۹، ص۵۰۱.    
۲۰. هاشمی خویی، میرزا حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۷.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۶۴.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰، خطبه ۲.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳۲-۶۳۳، نامه ۳۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کهف»، ج۲، ص۹۱۸.    






جعبه ابزار