• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کَفَّ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





کَفَّ‌:(فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ)
«کَفَّ‌» (به فتح کاف و تشدید فاء) به معنى بازداشتن و نيز به معناى جمع كردن آمده است.
در اين آیه روى سخن را بار ديگر به مسلمانان كرده و قسمتى ديگر از نعمت‌هاى خود را به ياد آن‌ها مى‌آورد تا به شكرانه آن در اطاعت فرمان خدا و اجراى اصول عدالت بكوشند، مى‌گويد:
اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد، نعمت خدا را بياد آوريد در آن زمان كه جمعيتى تصميم گرفته بودند، دست به سوى شما دراز كنند و شما را از ميان ببرند، ولى خداوند شر آن‌ها را از شما دفع كرد.



به موردی از کاربرد «کَفَّ‌» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - کَفَّ‌ (آیه ۱۱ سوره مائده)

(يا أَيُّها الَّذينَ آمَنواْ اذْكُرواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَ اتَّقواْ اللّهَ وَ عَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنونَ)
«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! نعمت خدا را بر خويشتن، به ياد آوريد؛ آن زمان كه گروهى از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوى شما دراز كنند و شما را از ميان بردارند)، امّا خدا دستشان را از شما كوتاه كرد. از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد. و مؤمنان بايد تنها بر خدا توکّل كنند.»

۱.۲ - کَفَّ‌ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: (يا أَيُّها الَّذينَ آمَنوا اذْكُروا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطوا ...) اين مضمون قابل آن هست كه بر چندين واقعه منطبق گردد، وقايعى كه بين كفار و مسلمانان واقع شد، از قبيل داستان جنگ بدر و احد و احزاب و غيره و بنا بر اين نمى‌توان گفت نظر خاصى به واقعه خاصى دارد، بلكه منظورش مطلق توطئه‌هايى است كه مشركين عليه مسلمانان و براى كشتن آنان و محو كردن اثر اسلام و دین توحید مى‌ريختند.
و اين‌كه بعضى از مفسرين آن را بر واقعه خاصى حمل نموده و گفته‌اند مراد از آن داستانى است كه در آن آمده مشركين تصميم گرفتند رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را به قتل برسانند، و يا بعضى از يهوديان تصميم گرفتند آن جناب را ترور كنند.
كه هر دو داستان به زودى مى‌آيد سخنى است كه از ظاهر لفظ آيه بعيد است و اين ناسازگارى بر كسى پوشيده نيست.

۱. مائده/سوره۵، آیه۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۳.    
۳. طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۱۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۰۵.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۱۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۸۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۲۳۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۴۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۳.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کفّ»، ج۴، ص ۹۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مائده | لغات قرآن




جعبه ابزار