• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کَسَل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: کَسَل (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: کُسالی‌ (لغات‌قرآن)، کَسَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)، کسل (مقالات مرتبط).


کَسَل (به فتح کاف و سین) از واژگان قرآن کریم به معنای سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد، است. از مشتقات این واژه در آیات قرآن کُسالی‌ (به ضم کاف) و کَسالی‌ (به فتح کاف) که جمع کَسلان به معنای سست و بی‌حال است. این لفظ تنها دو بار در قرآن آمده است.


کَسَل:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۱۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۶۲.    
به معنی‌ سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد و لذا مذموم است.
راغب و دیگران گفته‌اند: «الکسل التّثاقل عمّا لا ینبغی التّثاقل عنه».
[۴] ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۷۸.    
[۵] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۴۴.    

کَسْلان به معنی سست و بی‌حال است؛ جمع آن کسالی‌ به ضمّ و فتح کاف آید.
[۶] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۳۴.    


(وَ اِذا قامُوا اِلَی الصَّلاةِ قامُوا کُسالی‌ یُراؤُنَ النَّاسَ‌)
[۷] نساء/سوره۴، آیه۱۴۲.    
«چون به نماز برخیزند بی‌حال و کسل برخیزند و به مردم ریا کنند».
[۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۷.    
[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۹۰.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۹۸.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۸.    

(وَ لا یَاْتُونَ الصَّلاةَ اِلَّا وَ هُمْ‌ کُسالی‌)
[۱۲] توبه/سوره۹، آیه۵۴.    
(نماز به جا نمى‌آورند جز با كسالت).
[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۵.    
[۱۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۰۸.    
[۱۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۱۳.    
[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۲۰.    

هر دو آیه درباره منافقان است.

این لفظ تنها دو بار در قرآن آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۱۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۶۲.    
۴. ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۷۸.    
۵. ↑ فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۴۴.    
۶. ↑ فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۳۴.    
۷. ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۴۲.    
۸. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۷.    
۹. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۹۰.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۹۸.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۸.    
۱۲. ↑ توبه/سوره۹، آیه۵۴.    
۱۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۵.    
۱۴. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۰۸.    
۱۵. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۱۳.    
۱۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
۱۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۲۰.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کسل"، ج۶، ص۱۱۰-۱۱۱.    


رده‌های این صفحه : تنبلی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره توبه | واژه شناسی واژگان سوره نساء
جعبه ابزار