کَسَل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَسَل (به فتح کاف و سین) از
واژگان قرآن کریم به معنای
سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد، است. از مشتقات این واژه در
آیات قرآن کُسالی (به ضم کاف) و
کَسالی (به فتح کاف) که جمع کَسلان به معنای سست و بی‌حال است. این لفظ تنها دو بار در
قرآن آمده است.
کَسَل:
به معنی
سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد و لذا مذموم است.
راغب و دیگران گفته‌اند: «الکسل التّثاقل عمّا لا ینبغی التّثاقل عنه».
کَسْلان به معنی سست و بی‌حال است؛ جمع آن کسالی به ضمّ و فتح کاف آید.
(وَ اِذا قامُوا اِلَی الصَّلاةِ قامُوا کُسالی یُراؤُنَ النَّاسَ) «چون به
نماز برخیزند بی‌حال و کسل برخیزند و به مردم
ریا کنند».
(وَ لا یَاْتُونَ الصَّلاةَ اِلَّا وَ هُمْ کُسالی) (نماز به جا نمى‌آورند جز با كسالت).
هر دو
آیه درباره
منافقان است.
این لفظ تنها دو بار در
قرآن آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کسل"، ج۶، ص۱۱۰-۱۱۱.
