• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




کَوَی (به فتح میم و واو) از واژگان قرآن کریم به معنای داغ کردن است. این کلمه تنها یک بار در قرآن مجید آمده است.



کَوَی به معنای داغ کردن است. «کواه کیّا: احرق جلده بحدیدة و نحوها».


(یَوْمَ یُحْمی‌ عَلَیْها فِی نارِ جَهَنَّمَ‌ فَتُکْوی‌ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ‌) «روزی آن زر و سیم در آتش جهنّم سرخ کرده شوند و با آن پیشانی‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان داغ کرده شوند.»
آیه درباره گنج کنندگان است که در «کنز» گذشت نعوذ باللّه منها.


این کلمه تنها یک بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۷۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۳۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۶۴.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۳۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۵۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۳۵.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۸۰.    
۹. توبه/سوره۹، آیه۳۵.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کوی»، ج۶، ص۱۷۱.    






جعبه ابزار