کنستانتین هفتم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کنستانتین هفتم (۹۰۵-۹۵۹م)، فرزند
لئون ششم امپراتور بیزانس در
قرن دهم میلادی بود.
پسر امپراتور لئون ششم که در خردسالی به‌جای پدر نشست و مادرش زوی به قیمومت او زمام حکومت را به‌دست گرفت. مادرش، با رومانوس لیکابنیوس، فرمانده ناوگان بیزانس ازدواج کرد و او بر پادشاه خردسال مسلط شد و دخترش هیلانه را به ازدواج او درآورد و خود را پدر پادشاه خواند و سپس به نام
رومانوس اول، حکومت را به‌دست گرفت. فرزندانش، او را در سال ۹۴۸م از حکومت برکنار و زندانی کردند و سلطنت را به کنستانتین بازگرداندند و او به مساعدت فرمانده بزرگ، بارداس فوکاس حکمرانی و سلطنت کرد.
کنستانتین هفتم، شیفته دانش و دانشمندان بود و علاقه و اشتیاق او، از بارزترین ویژگی‌های نهضت علمی قرن دهم میلادی است. هدایایی از جمله نسخه‌ای از کتاب دیوسقوریدوس در طبّ و مسائل آن، همراه راهبی به نام نیکولاس، نزد
عبدالرحمان ناصر، خلیفه
اندلس فرستاد و راهب، کتاب را از یونانی به عربی ترجمه کرد. در عهد کنستانتین هفتم، جنگ میان رومیان و
سیف‌الدوله حمدانی شدّت گرفت و
شهر حلب، توسط رومیان اشغال شد و مدت‌ها در اشغال آنان بود و این شهر، شاهد وقایع مشهوری بود.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۵۷.
