شیوه مفسر در این تفسیر چنین است که پس از ذکر چندین آیه از قرآن به تفسیر آنها می‌پردازد و به اختلاف قراءآت و معرفی قراء و شرح حال آنها توجه دارد. سپس در آیات تشریع به شرح احکام آیه بر مبنای مذاهب اربعه اسلامی پرداخته سپس برابر حجیتفقه جعفری استدلال می‌نماید و همچنین در مواقع مناسب به بحث درباره ظهورحضرت حجت (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) و اخـبـار وارده و علائم ظهور و قیام آن حضرت می‌پردازد و به نقل روایات وارده از ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) در خصوص هر آیه اهتمام دارد. همچنین کلمات غریب و آیه را نیز توضیح می‌دهد. در شـرح اعـراب کـلـمـات قرآن به بحث‌های باریک زبانی و ادبی پرداخته به اشعار مناسب از قدما استشهاد می‌نماید. و نـیـز اقـوال متقدمین را در بابت هر آیه ذکر نموده و به گفته‌های متکلمین و ارباب جدل نظر دارد. آیات ناسخ و منسوخ را معرفی می‌نماید و اسباب نزول و مکان نزول آیه را نیز روشن می‌سازد و در خصوص بعضی آیات انواع طرائف و حکم و دقایق ادبی و تاریخی به میان آورده است. این تفسیر در نوع خود کم نظیر است. آقابزرگ تهرانی در الذریعة آن را سهوا هفت مجلد یاد کرده است. این تفسیر پنجمین و آخرین تفسیر مفسر است.
در دو مجلد. ۲) معدن الانوار و مشکاة الاسرار در یک مجلد. ۳) مفتاح الجنان فی حل رموز القرآن، آن را تفسیر الوسیط یا تفسیر البرغانی نیز می‌گویند. ۴) بحرالعرفان و معدن الایمان، در ۱۷ مجلد که به تفسیر الکبیر شهرت دارد. ۵) تـفـسـیـر مـورد بـحث کنز العرفان فی تفسیر القرآن، یک دوره از نسخه اصل به خط مؤلف در کتابخانه وقفی وی در کربلا موجود است.
