دین یهودیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نام
آیین حضرت موسی علیه‌السّلام از پیامبران بزرگ آسمانی است.
موسی علیه‌السّلام در خانواده‌ای از سبط لاوی به دنیا آمد. مادرش از بیم
فرعون او را در سبدی نهاد و به نیل انداخت. همسر فرعون سبد را یافت و به موسی علیه‌السّلام علاقه مند گشت و پرورش او را بر عهده گرفت. مادر موسی علیه‌السّلام به خواست
خداوند، در پی ماجرایی،
دایه فرزند خویش شد. «موسی» را در
زبان عربی «موشه» تلفظ می‌کنند به معنای از
آب گرفته شده است. موسی علیه‌السّلام در دربار فرعون پرورش یافت و اندک اندک به اصل خویش پی برد.
روزی مردی قبطی را دید که مردی سبطی از
بنی اسرائیل را می‌زند و چیزی نمانده است که او را بکشد. به یاری مرد سبطی برآمد و مرد قبطی را کشت. آن گاه از بیم انتقام فرعونیان گریخت و به
مدین رفت. موسی علیه‌السّلام سال‌ها در مدین ماند و با دختر
حضرت شعیب علیه‌السّلام
ازدواج کرد.
سرانجام به مقام پیامبری رسید و ماموریت یافت تا به
مصر بازگردد و فرعون و پیروان او را به دین الهی بخواند. فرعون دعوت او را نپذیرفت و سرانجام موسی علیه‌السّلام بنا به فرمان خداوند، بنی اسرائیل را از شهر بیرون برد. فرعون و لشکریان او به تعقیب بنی اسرائیل پرداختند؛ اما به
معجزه الهی در
رود نیل غرق گشتند.
سه ماه از خروج بنی اسرائیل از مصر گذشته بود که موسی علیه‌السّلام ماموریت یافت برای سخن گفتن با خدا به
کوه طور رود. در آنجا دو لوح بدو دادند که فرمان‌های خداوند بر آن بود. این فرمان‌های مهم را «
ده فرمان» گویند که عبارت‌اند از:
۱. برای خود، خدایی جز من نگیرید؛
۲. بر بتان
سجده مکنید؛
۳. نام مرا به باطل بر زبان میاورید؛
۴. شنبه را گرامی بدارید؛
۵. پدر و مادر خویش را احترام بگزارید؛
۶. کسی را به ناحق مکشید؛
۷.
زنا مکنید؛
۸.
دزدی مکنید؛
۹. بر
همسایهشهادت به
دروغ مدهید؛
۱۰. به مال و
ناموس همسایه خویش
طمع مکنید.
فرهنگ شیعه، ج۱، ص۲۲۶، برگرفته از مقاله «دین یهودیت».
