• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات متشابه قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلمات مبهم قرآن از جهت مدلول تصدیقی و مقصود نهایی را کلمات متشابه قرآن گویند.


« تشابه » در لغت به معنای تماثل، تناظر و اختلاف نداشتن است و در اصطلاح علم اصول ، کلمات متشابه چه در قرآن و چه در غیرقرآن به واژه‌هایی گفته می‌شود که منظور آن‌ها کاملا روشن نیست و دلیلی که خفا و ابهام آن را برطرف کند، در خود کلام وجود ندارد.

از کلمات متشابه قرآن می‌توان به حروف مقطعه ، کلمه «ید» در (ید الله فوق ایدیهم)
[۱] فتح/سوره۴۸، آیه۱۰.    .
و «عرش» در (الرحمن علی العرش استوی)
[۲] طه/سوره۲۰، آیه۵.    .
اشاره کرد.

البته با آیات محکم قرآن ، منظور از متشابهات دانسته می‌شود.

چنین تشابهی در آیات احکام وجود ندارد.
[۳] حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۲۸۰.
[۴] عنایت، غازی، هدی الفرقان فی علوم القرآن، ج۴، ص۱۲۲.
[۵] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص(۱۴-۲۴).    


آیات متشابه .

۱. ↑ فتح/سوره۴۸، آیه۱۰.    .
۲. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۵.    .
۳. ↑ حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۲۸۰.
۴. ↑ عنایت، غازی، هدی الفرقان فی علوم القرآن، ج۴، ص۱۲۲.
۵. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص(۱۴-۲۴).    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات متشابه قرآن».    




جعبه ابزار