• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات طیئی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلمات طیئی قرآن، کلماتی از قرآن ، به لغت قبیله طیء را می‌گویند.


طیء قبیله‌ای بزرگ از قحطانیان است که شاخه‌های فراوانی دارد و در اصل ساکن یمن بودند و بعد به نواحی اطراف کوچ کردند.
الاتقان به نقل از ابوبکر واسطی می‌گوید: لغات قرآن پنجاه گونه است که یکی از آن‌ها « طیء » نام دارد».

کلمات طیئی قرآن بنا بر نقل سیوطی چهار واژه است:
۱. ینعق: فریاد می‌کشد
[۱] بقره/سوره۲، آیه۱۷۱.    .
؛
۲. رغدا: فراوان
[۲] نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۲.    .
؛
۳. سفه نفسه: خود را زیانکار کرد
[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۳۰.    .
؛
۴. یس: ‌ای انسان .
[۴] یس/سوره۳۶، آیه۱.    .

همچنین سیوطی نقل کرده که آیه ۴۲ هود : (ونادی نوح ابنه)
[۵] هود/سوره۱۱، آیه۴۲.    .
به لغت طیئی و به معنای «ابن امراته» است؛ یعنی نوح فرزند همسرش را صدا زد.
[۶] دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۹، ص۱۳۷۵۱.
[۷] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۲.    
[۸] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۰.    
[۹] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۷.    
[۱۰] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).
[۱۱] محیسن، محمدسالم، المقتبس من اللهجات العربیة والقرآنیة، ص۱۲۳.


۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۷۱.    .
۲. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۲.    .
۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۳۰.    .
۴. ↑ یس/سوره۳۶، آیه۱.    .
۵. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۴۲.    .
۶. ↑ دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۹، ص۱۳۷۵۱.
۷. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۲.    
۸. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۰.    
۹. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۷.    
۱۰. ↑ قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).
۱۱. ↑ محیسن، محمدسالم، المقتبس من اللهجات العربیة والقرآنیة، ص۱۲۳.


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات طیئی قرآن».    



جعبه ابزار