کلمات سریانی قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلمات سریانی قرآن، کلماتی از قرآن، به
زبان سریانی را می‌گویند.
«سریانی» نام
قومی سامی نژاد است که با
اقوام آرامی خویشاوند بوده‌اند و
لهجه آنان را نیز
سریانی می‌نامند. این لهجه در شمال
عراق متداول است.
کلماتی در
قرآن کریم به زبان سریانی منسوب است؛ هرچند پاره‌ای از این کلمات به سریانی اختصاص ندارد و در بعضی دیگر از زبان‌های سامی نیز هست.
کلمات سریانی قرآن کریم به نقل از
سیوطی در کتاب
المتوکلی به قرار ذیل است:
۱. سریا:
نهر ، جوی آب: (قد جعل ربک تحتک سریا)
؛
۲. طه: ای
مرد ؛
۳. جنات عدن:
؛
۴. فردوس: باغ‌های
انگور ؛
۵. الطور: جبل،
کوه : (ورفعنا فوقهم الطور)
؛
۶. هون: نرمی و
بردباری : (وعباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا)
؛
۷. هیت لک: بیا! برای تو هستم: (قالت هیت لک قال معاذ الله)
؛
۸. لات: نیست: (ولات حین مناص)
؛
۹. ربانیون و ربیون: (ولکن کونوا ربانیین)
؛ (وکاین من نبی قاتل معه ربیون کثیر)
؛ (اسلموا للذین هادوا والربانیون)
؛ (لولا ینهاهم الربانیون والاحبار)
؛
۱۰. رهو: ساکن و
آرام: (واترک البحر رهوا)؛ «و
دریا را هنگامی که
آرام است پشت سرگذار»
؛
۱۱. سجد: سربه زیر و
سجده کنان: (وادخلوا الباب سجدا)
؛ و نیز:
نساء : ۱۵۴
؛
۱۲. قیوم: آن که به
خواب نمی‌رود: (الله لا اله الا هو الحی القیوم)
؛
۱۳. اسفار: کتب: (کمثل الحمار یحمل اسفارا)
؛
۱۴. قمل: مگس‌ها: (فارسلنا علیهم الطوفان والجراد والقمل والضفادع)
؛
۱۵. یم: دریا: (فانتقمنا منهم فاغرقناهم فی الیم)
؛
۱۶. شهر:
ماه : (ان عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا)
؛
۱۷. صلوات: کنیسه‌ها، عبادتگاه یهودیان: (ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع وبیع وصلوات ومساجد…)
؛
۱۸. آزر: (واذ قال ابراهیم لابیه آزر)
؛
۱۹. قنطار:
پوست گاو پر از
طلا و
نقره .
نظرهای دیگری نیز درباره بعضی از این کلمات گفته شده است که باید به کتاب‌های
لغت مراجعه شود.
نویسنده کتاب
القرائات القرآنیه کلمات منسوب به سریانی را به دو دسته تقسیم کرده است:
۱. کلماتی که درباره آن‌ها دیدگاه‌های کمیابی گفته نشده است؛ مانند:
دین ،
موسی ، سجدا،
طور ،
عیسی ،
احد ،
اسماعیل ، شهر، قنطار، ربانیون، یم، عدن، هون، رهوا و اسفار؛
۲. کلماتی که گرچه به سریانی منسوب است، ولی وجوه شاذی نیز درباره آن ذکر شده است؛ مانند:
کرسی ، قیوم، ربیون، مهیمنا علیه، قمل، هیت لک، اللوح،
ابراهیم .
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات سریانی قرآن».
