کلاب بن حمزه عقیلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالهیذام کلاب بن حمزه عقیلی (م
۳۰۰ق)، شاعری هجاگوی و هرزه درا
قرن دوم هجری قمری در
بغداد بود.
ابوالهیذام کلاب بن حمزه عقیلی، به نوشته
ابن ندیم، از بادیه حرّان بود و در آنجا اقامت داشت.
خالدی نیز در شعری که برای او سروده، به این مطلب اشاره کرده است. عقیلی در روزگار
قاسم بن عبیدالله بن سلیمان (م
۲۹۱ق) وزیر
معتضد (خلافت
۲۷۹-
۲۸۹ق) و
مکتفی (خلافت ۲۸۹-
۲۹۵ق) به
بغداد آمد و قاسم را مدح گفت
و نیز شعری در رثای
یحیی بن علی منجم سرود.
ابوالهیذام با شاعر بصری،
ابن لنکک نیز معاصر بود و در سفرش به
بصره گرفتار هجاهای گزنده و زشت او شد.
وی شاعری هجاگوی و هرزه درا بود و به صنایع ادبی گرایش بسیار داشت.
از اساتید و شیوخ احتمالی ابوالهیذام اطلاعی در دست نیست. تنها ابن ندیم نوشته که وی از
لیث بن مظفر،
فقیه و
زاهد روزگار خویش مطالبی را نقل و روایت کرده است.
گویند که خط نیکو می‌نوشت و به تعلیم
صرف و
نحو اشتغال داشت و دو مکتب نحوی کوفه و بصره را به هم آمیخت.
سیوطی وی را در زمره لغت‌شناسان دانسته است.
ابوالهیذام به سال ۳۰۰ق درگذشت.
وی علاوه بر اشعار پراکنده آثار دیگری نیز دارد که عبارت‌اند از: جامع النحو الاراکة ما تلحن فیه العامه و ارجوزة فی الالغاز.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۳۲، برگرفته از مقاله «کلاب عقیلی».
