کفیل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَفیل (به فتح کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای عهده‌دار بر
انسان است.
کَفیل:
به معنی عهده‌دار بر
انسان است. کسی که با خدا
عهد می‌بندد و یا به خدا
سوگند یاد می‌کند، خدا را بر خویش عهده‌دار و کفیل تعیین می‌کند، یعنی این کار را خواهم کرد وگرنه عهده دارم خداست و می‌تواند در صورت تخلّف عقوبتم کند.
(وَ اَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ اِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الْاَیْمانَ بَعْدَ تَوْکِیدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَیْکُمْ کَفِیلًا اِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ) یعنی: «چون پیمانی بستید، به
پیمان خدا وفا کنید و سوگندها را پس از محکم کردن نقض نکنید که خدا را بر خود کفیل قرار داده‌اید و
خدا به آنچه می‌کنید داناست».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کفل"، ج۶، ص۱۳۴.
