کفر اصحاب اخدود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن کریم علت انحصارى شكنجه كردن و سوزاندن مؤمنان را به دست
اصحاب اخدود، ايمان آنان
ذکر كرده، پس معلوم مى‌شود كه آنان (اصحاب اخدود)، مردمى بى‌ايمان، بلكه دشمن ايمانِ
مؤمنان بوده‌اند.
اصحاب اخدود، مردمى بى‌ايمان بودند:
• «قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛
مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)».
• «وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛ آنها هيچ ايرادى بر مؤمنان نداشتند، جز اينکه به
خداوند عزيز و حميد
ایمان آورده بودند».
••• ((نقموا)) از ماده ((نقم)) (بر وزن قلم) به معنى انکار و
عیب گرفتن چیزى است یا به
زبان و یا عملا از طریق
مجازات، و ((
انتقام)) نیز از همین ماده است.
تعبیر به ((عزیز)) (قدرتمند شکست‌ناپذیر) و ((حمید)) (شایسته هرگونه ستایش و داراى هرگونه
کمال) در حقیقت پاسخى است به جنایت‌هاى آنها، و دلیلى است بر ضد آنان، یعنى مگر ایمان به چنین خدایى جرم و
گناه است؟! و در ضمن
تهدید و هشدارى نیز به این شکنجه‌گران در طول
تاریخ محسوب مى‌شود که خداوند عزیز و حمید در کمین آنهاست.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۰۰، برگرفته از مقاله «کفر اصحاب اخدود».
