• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کسب با بدعت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در عصر ظهور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم علمای یهود برای اینکه پایگاه حمایتی مردمی را از دست ندهند با بدعت و دروغگویی نفی نبوت پیامبر را کردند.



فویل للذین یکتبون الکتـب بایدیهم ثم یقولون هـذا من عند الله لیشتروا به ثمنا قلیلا فویل لهم مما کتبت ایدیهم وویل لهم مما یکسبون. «وای بر آنها که مطالبی با دست خود می‌نویسند سپس می‌گویند: از طرف خدا است تا به بهای کمی آن را بفروشند، وای بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند، و وای بر آنها از آنچه از این راه به دست می‌آورند!».
(بر اساس یک احتمال مقصود از «مما یکسبون» مال حرام و رشوه‌ای است که (علمای یهود) از عوام می‌گرفتند. ).(روشن است که علمای یهود در مقابل تحریف کتاب آسمانی و بدعت گذاری در دین به جمع آوری چنین اموالی می‌پرداختند).

۱.۱ - شان نزول

جمعی از دانشمندان یهود اوصافی را که برای پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در تورات آمده بود تغییر دادند و این تغییر به خاطر حفظ موقعیت خود و منافعی بود که همه سال از ناحیه عوام به آنها می‌رسید.
هنگامی که پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم مبعوث شد، و اوصاف او را با آنچه در تورات آمده بود مطابق دیدند ترسیدند که در صورت روشن شدن این واقعیت منافع آنها در خطر قرار گیرد، لذا بجای اوصاف واقعی مذکور در تورات، صفاتی بر ضد آن نوشتند.
عوام یهود که تا آن زمان کم و بیش صفات واقعی او را شنیده بودند، از علمای خود می‌پرسیدند آیا این همان پیامبر موعود نیست که بشارت ظهور او را می‌دادید؟ آنها آیات تحریف شده تورات را بر آنها می‌خواندند تا به این وسیله قانع شوند.

۱.۲ - عناد علمای یهود

در مجمع البیان در ذیل آیه: (و اذا لقوا الذین) الخ، از امام باقر علیه‌السّلام روایت آورده، که فرمود: قومی از یهود بودند که با مسلمانان عناد و دشمنی نداشتند، و بلکه با آنان توطئه و قرارداد داشتند، که آنچه در تورات از صفات محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم وارد شده، برای آنان بیاورند، ولی بزرگان یهود ایشانرا از این کار باز داشتند، و گفتند: زنهار که صفات محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را که در تورات است، برای مسلمانان نگوئید. که فردای قیامت در برابر پروردگارشان علیه شما احتجاج خواهند کرد، در این جریان بود که این آیه نازل شد.


۱. بقره/سوره۲، آیه۷۹.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۷۸.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۳۱۶.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱، ص۳۲۶.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۷۹، برگرفته از مقاله «کسب با بدعت».    


رده‌های این صفحه : بدعت | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار