کربلا (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کربلا به معنای یکی از شهرهای مذهبی
عراق، محل
شهادت و
دفن امام حسین (علیه‌السّلام) و اصحاب آن حضرت است.
از احکام آن در باب
طهارت،
صلات،
حج و
اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
کربلا شریف‌ترین و با فضیلت‌ترین مکان روی زمین است و هیچ مکانی در زمین از جهت فضیلت با آن برابری نمی‌کند. در حدیثی از
امام صادق (علیه‌السّلام) آمده است: «
«خدای تعالی کربلا را حرم امن و مبارک اتخاذ کرد پیش از آنکه مکه را حرم اتخاذ کند». در حدیثی دیگر از
امام باقر (علیه‌السّلام) آمده است: «
«خـــداونــد کربلا را با فضیلت‌ترین زمین در بهشت قرار داده است.» امام صادق (علیه‌السّلام) در بیانی نورانی می‌فرماید: «
«خدای تعالی خطاب به زمین کعبه فرمود: «اگر تربت کربلا نبود تو را فضیلت نمی‌دادم فضیلت تو در جنب فضیلت کربلا به منزله سوزنی است که در دریا فرو شود و از دریا آب بردارد فضیلت کربلا به اندازه دریا و فضیلت کعبه به‌اندازه رطوبت سوزنی است که از آب دریا بر می‌دارد»».
کربلا از چهار مکانی است که مسافر در آنها میان تمام یا
قصر خواندن نماز مخیّر است. البته در اینکه همه شهر کربلا مشمول این حکم است یا تنها
حائر مقدس حسینی، مسئله اختلافی است.
خوردن خاک
حرام است جز تربت کربلا.
زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) در کربلا بویژه در ایام، خاص، همچون
عرفه،
عید فطر،
عید قربان،
عاشورا و
اربعین مستحب مؤکد است.
خاک سپاری
اموات در
مشاهد مشرفه، بویژه کربلا
مستحب است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۹۰.
