کجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کجی به معنای متمایل شدن به یک طرف است.
از آن به مناسبت در باب‌های
طهارت،
صلات،
ضمان و
دیات سخن گفته‌اند.
بر عنوان کجی در برخی از ابواب فقهی مطالبی مطرح شده است که به آنها اشاره می‌شود.
کف پا و ته کفش
نجس با راه رفتن یا مالیده شدن بر زمین با شرایطی پاک می‌شود. برخی روی پا و کفش کسانی را که به دلیل کجی پایشان بر آن راه می‌روند نیز ملحق به باطن آن دو کرده‌اند.
در قیام اعتدال و راست ایستادن بر حسب حال نمازگزار در حد امکان، واجب است. بنابراین کج کردن بدن به سمت راست یا چپ به گونه‌ای که
قیام بر آن صدق نکند، موجب بطلان
نماز می‌شود.
واجب است نمازگزار در حد امکان بایستد، اگر چه ناگزیر از تکیه دادن خم شدن یا کج کردن بدن باشد.
دیواری را که
مالک کـج بـنـا کرده و کجی آن به سمت ملکش می‌باشد، در صورت خراب شدن به سمت غیر ملکش یا به سمت
ملک خودش، لیکن با اصابت کردن تکه‌هایی از آن به کسی، مالک
ضامن نیست مگر آنکه علم به وقوع آن به گونه یاد شده داشته باشد. در این صورت، برخی مالک را ضامن دانسته‌اند.
اگر کجی دیوار به سمت ملک همسایه یا کوچه و خیابان باشد و بر اثر خراب شدن، کسی آسیب ببیند، مالک ضامن است.
اگر مالک دیوار را راست بنا کرده سپس دیوار به سمت غیر ملکش کج شده باشد، به گفته برخی در صورتی که متمکن از راست کردن آن بوده لیکن کوتاهی کرده باشد، ضامن است. در غیر این صورت ضامن نیست.
بــرخی قائل به عدم ضمان شده‌اند.
آسیب زدن به بینی دیگری، در صورتی که باعث کج شدن آن گردد موجب ثبوت
ارش است.
آسیب رساندن به گردن دیگری در صورتی که کجی آن را در پی داشته باشد موجب ثبوت
دیه کامل است و اگر کجی آن برطرف گردد باید ارش بپردازد.
دیه شکستن استخوان هر عضو دارای دیه معین یک پنجم دیه آن عضو است، مگر آنکه شکستگی استخوان، بدون کجی و عیب ترمیم شود که دیه آن چهار پنجم دیه شکستن آن استخوان می‌باشد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ۸۱.
