• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کاهل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: کاهل


واژه کاهل به دو معنا است:
• تنبل؛ سهل انگار؛
• میان دو شانه.
[۱] ابن اثیر، النهایة، واژه «کند» و «کهل».    
[۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، واژه «کند» و «کهل».    

کاهل به معنای نخست در عرف فارسی زبانان به کار می‌رود.
از آن به معنای دوم به مناسبت در باب‌های تجارت و سبق و رمایه سخن گفته‌اند.


از مواضع حجامت که به حجامت در آن موضع سفارش شده است کاهل است
[۳] طبرسی، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱۳، ص۸۲.    
در مسابقه اسب‌دوانی بنابر قول اکثر فقها، ملاک در سبقت، جلوتر بودن گردن و کاهل اسب دونده میباشد.
[۴] محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۸، ص۳۲۱.    
[۵] نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۲۸، ص۲۱۳.    


۱. ↑ ابن اثیر، النهایة، واژه «کند» و «کهل».    
۲. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، واژه «کند» و «کهل».    
۳. ↑ طبرسی، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱۳، ص۸۲.    
۴. ↑ محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۸، ص۳۲۱.    
۵. ↑ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۲۸، ص۲۱۳.    


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۵۰.


رده‌های این صفحه : تجارت | سبق و رمایه
جعبه ابزار